|
˙·٠•●♥عاشقان ظهور ♥●•٠·˙
آمدم امشب دهی برمن پناه رو سپیدی کن عطا بر رو سیاه آمدم تا که سبک بارم کنی لحظه ای لایق به دیدارم کنی آمدم از نو مسلمانم کنی سائل رفتار سلمانم کنی آمدم شاید کمی بهتر شوم در صداقت پیرو بوذر شوم …………… برای خواندن تمامی شعر زیبای “آمدم امشب دهی بر من پناه” روی ادامه مطلب کلیک کنید.
ادامه مطلب ...
اين مطلب را به اشتراک بگذاريد :
12 / 12برچسب: آب, آقا, آه, ابوالفضل, اربعین, اربعین حسینی, اسلام, اشک,ایام محرم, برادر,بهترین برادر,بهترین خواهر,تاب, تاسوعا, تسلیت,تشنه, تشنگی, جانسوز,جگر,حسین, حضرت عباس,خواهر, خورشید, خون, خوناب, داغ, دعا, دلسوز, دین, رشته, روی تو, زینب, ستم,ستم کشیده, سینه زدن,سینه زنی, شعر, شعر محرم, شعر مذهبی, :: 1:3 :: نويسنده : وحید
عشق گفتی کربلا آمد به یاد هیبت خون خدا آمد به یاد عشق یعنی جاده ی بی انتها عشق یعنی نوری از سوی خدا عشق یعنی ناله های حیدری عشق یعنی صبر و آه زینبی برای خواندن بقیه شعر مذهبی “عشق یعنی…” روی ادامه مطلب کلیک کنید.
ادامه مطلب ...
اين مطلب را به اشتراک بگذاريد :
12 / 12برچسب: آب, آقا, آه, ابوالفضل, اربعین, اربعین حسینی, اسلام, اشک,ایام محرم, برادر,بهترین برادر,بهترین خواهر,تاب, تاسوعا, تسلیت,تشنه, تشنگی, جانسوز,جگر,حسین, حضرت عباس,خواهر, خورشید, خون, خوناب, داغ, دعا, دلسوز, دین, رشته, روی تو, زینب, ستم,ستم کشیده, سینه زدن,سینه زنی, شعر, شعر محرم, شعر مذهبی, :: 1:42 :: نويسنده : وحید
اشکم ز هجر روی تو خوناب شد حسین مویم ز غصه رشته ی مهتاب شد حسین هر جا کنار آب نشستم ز داغ تو از بس که سوختم جگرم آب شد حسین جانسوز تر ز داغ تو دیگر کسی ندید خورشید هم ز داغ تو در تاب شد حسین
اين مطلب را به اشتراک بگذاريد :
ما مصیبت زده ی کرب و بلاییم حسین بال و پر سوخته ی آل عباییم حسین بسکه خون دل از این دیده ز غمهای تو رفت همنشین لب دریای بکاییم حسین عمر دنیا نرسد چون به عزاداری تو تا قیامت ز غمت عقده گشاییم حسین
اين مطلب را به اشتراک بگذاريد :
اینجا بهشت سرخ بدنهای بی سر است اینجا نگارخانهی گلهای پرپر است اینجا منا و مشعر و بیت الحرام ماست اینجا حریم قرب شهیدان داور است اینجاست قتلگاه شهیدان راه حق اینجا مزار قاسم و عباس و اکبر است اینجا به جای جامهی احرام ما به تن زخم هزار نیزه و شمشیر و خنجر است اینجا دو طفل زینبم افتد به روی خاک اینجا به روی سینهی من قبر اصغر است اینجا برای پیکر صد چاک عاشقان گرد و غبار کرب و بلا مُشک و عنبر است اینجا چو آفتاب سرم بر فراز نی بر کودکان در به درم سایه گستر است اینجا تنم به زیر سم اسب، توتیا اینجا سرم به دامن شمر ستمگر است اینجا به جای جای گلوی بریدهام گلبوسههای زینب و زهرای اطهر است اینجا به یاد العطش کودکان من هر صبح و شام دیدهی میثم، ز خون تر است
اين مطلب را به اشتراک بگذاريد :
کیست این سینه سپر همچو حیدر با وقار می کند با غرشش دشمن از هر سو فرار هر زمان با یک رجز با تمامِ قوّتش در حرم آرامشی می نماید برقرار با دو چشمانِ ترش لحظه لحظه می زند بوسه ای بر مشکِ آبِ با فغان و با فکار کیست این شیرِ غَدَر، پاسبان خیمه ها بر شهنشاهِ غریب، اوست تنها غمگسار کیست او زینب دلش هر کجا دنبال اوست چشم زینب بهرِ او، می شود ابرِ بهار او که باشد این چنین سوی میدان می رود لرزه افتد بر دلِ دشمنانِ نابکار رفته تا آب آورد بهرِ طفلانِ عطش گر نیاید جان دهد این حرم از انتظار شاهِ مردی و ادب، عشق و ایمان و وفا نامش عباسِ علی، کربلا را تکسوار شاعر : حسن فطرس
اين مطلب را به اشتراک بگذاريد :
از اوّل عمر همه جا اسمِ وفا روی منه می رم برات آب بیارم گریه نکن اصغرِ من این قده بی تابی نکن طفلک مه پیکرِ من آبِ فرات مهربونه قدرِ لبات و می دونه صورتِ ماهت از عطش مثلِ گلهای خندونه داداش حسین بذار برم مشکم و پر آب بکنم بیارم و اصغر تو تا کمی سیراب بکنم داداش حسین نگو نرو آخه به من سقا می گن اگه حرم آب نداره مردم به من چها می گن ناله ی اصغرت می آد لحظه ی مردنِ منه ببین صدای العطش آتیش به جونم می زنه اگه نَرَم آب بیارم شرمنده ی رباب می شم از خجالت پیش همه بدون که من هم آب می شم شاعر : حسن فطرس
اين مطلب را به اشتراک بگذاريد :
چه می شد ای خدا مشکم مرا حاجت روا می کرد به حق هر دو دستانم همه دردم دوا می کرد به یاد اصغر نالان که عطشان و پریشان است کمی از آبِ باقی را برای او سوا می کرد خدایا عاقبت دیدی شدم شرمنده ی اصغر چه می شد این فراتِ غم مرا در خود فنا می کرد ز روی کودکان او خجالت می کشم یا ربّ چه می شد ناله ی زینب دلِ من را رها می کرد کنار علقمه آید نوای شیون و زاری شنیدم مادرم زهرا مرا هر دم صدا می کرد توانِ دیدنِ رویِ رقیه کرده مجنونم چه می شد دشمنم اکنون سر من را جدا می کرد به ذکرِ نام مولایم خیالم طفل شش ماهه دلم هر لحظه با شورِ دل زینب صفا می کرد نوای یاری عشقم حسین تشنه ی زهرا قسم بر هر دو چشمانم ز دل صد عقده وا می کرد شاعر : حسن فطرس
اين مطلب را به اشتراک بگذاريد :
سقا نظر کن تشنه ام طاقت ندارم طفلِ صغیرم بر عطش عادت ندارم آبی بیاور سینه ام آرام گیرد خشکیده لب هایم ز مشکت کام گیرد رفتی عمو باشد خدا پشت و پناهت چشمان اهل این حرم مانده به راهت ما منتظر بر درگه خیمه بمانیم انجام وعده از عمو را جمله دانیم اما پدر آمد عموی ما نیامد یاربّ چرا آرامشِ دلها نیامد بابا کمر بگرفته از داغ جدایی گوید برادر جان ابالفضلم کجایی؟ دانم عمویم کشته ی این خاک گردید روحش روانه در دلِ افلاک گردید آید عمویم من دگر حرفی نگوییم من جز عمو در این حرم چیزی نجویم شاعر : حسن فطرس
اين مطلب را به اشتراک بگذاريد :
درباره وبلاگ  گفتم که از فراغت عمریست بی قرارم گفت از فـــراق یاران من نیز بی قرارم گفتم به جز شما من فریاد رس ندارم گفتا به غیر شیعه من نیز کس ندارم گفتم که یاوررانت مظلوم هر دیــارند گفتا مرا ببینند مظلــــــــــوم روزگارم گفتم که شیعیانت در رنـج و در عذابند گفتا به حال ایشان هر لحظه اشکبارم گفتم که شیعیانت جمعند به یاری تو گفتا که من شب و روز در انتظار یارم گفتم به شــــیعیانت آیا پیـــــام داری گفتا که گفته ام من هر دم در انتظارم گفتم که ای امامم از ما چرا نهانــــــی گفتا به چشم محرم همواره آشکارم گفتم به چشم انوار آیا که پا گـــذاری گفتا که شستشو ده شایدکه پا گذارم موضوعات آخرین مطالب پيوندها نويسندگان
|
||
 |
آمار
وب سایت:
